Wij zijn gisteren terug gekomen van onze vakantie die we in Mozambique hebben doorgebracht. het is een heel aparte belevenis voor ons om gewoon in de auto te kunnen stappen en dezelfde avond in Maputo aan te kunnen komen. Daar hebben we alleen overnacht en ontbeten in een échte pastelaria met goede portugese koffie. Een leuk begin van de vakantie. Om de stad weer uit te komen stonden we wel vast in de ochtendspits en was het een hele kunst om geen botsing te veroorzaken, niet in de gapende gaten van de weg te rijden, geen overstekende mensen aan te rijden en ondertussen nog opletten waar we heen moesten. Gelukkig heb ik al ervaring met de binnenstad van Pretoria...
Toen we de stad eenmaal uit waren zagen we weer allerlei vetrouwde volgestouwde busjes, pickups en vrachtwagens. Het voelde heel luxe om deze keer in onze eigen auto dat zelfde traject af te leggen maar dan met beenruimte, onze muziek, plaspauzes en ons ritme!
In april is het nog steeds regenseizoen en dat hadden we een beetje onderschat omdat het Zuid Afrika nog maar heel weinig regent. In Mozambique echter viel het met bakken uit de lucht, soms meer dan 20cm per 24uur!
In Inhambane heb ik weer een capulana gekocht, een doek met typisch afrikaanse print die je als tafellaken, stranddoek, rok, jurk, theedoek, hoofddoek, babydraagdoek, bedlaken of of of kan gebruiken. Altijd handig dus!
Na regen komt zonneschijn, hoe verder noordelijk we kwamen hoe meer palmbomen overal om ons heen waren. Hier het uitzicht boven Morrumbene.
Op de eerste plek waar we aan de kust hebben gecampeerd leerden we twee zwitsers kennen die met hun Toyota Land Cruiser vanuit Zwitserland via de Afrikaanse west kust naar beneden zijn gereden en nu via de oostkust weer richting noorden gingen. We hebben bijna de hele week samen opgetrokken omdat we dezelfde kant op gingen en het wel gezellig was! We hebben bijna elke dag samen ontbeten en savonds gekookt op een brander:
Helaas regende het veel overdag maar de camping lag prachtig aan de baai in Morrungulo. Op dit strand heb ik prachtige schelpen gevonden en overal lagen grote brokken aangespoeld koraal.
In het ´dorp´ Morrungulo, lees 3 en een halve hut kon ik s´ochtends verse broodjes kopen bij een aardige goedlachse vrouw die heel trots was op haar oven. De broodjes worden in een half olievat gebakken waaronder een vuur van gedroogde kokosnoten brand en boven op het vat ligt een zinken plaat waar ook een vuur op wordt gemaakt. Het is een briljant principe en het geeft de broodjes een heel lekker aroma.
Op de dag dat we vertrokken ging ik nog een keer bij haar langs om te vragen of ik een foto mocht maken van haar en haar oven. Dat mocht en we namen hartelijk afscheid... Tot de volgende keer? Wat mij betreft graag :)
Morrungulo ligt 13km van de geasfalteerde weg af en de weg was een grote modderpiste geworden na al die dagen regen. Maar onze super daewoo kon dat gewoon... Op deze foto zie je baobabs, hele grote bomen die heel oud kunnen worden en die ik echt heel mooi vind.
Langs de kust zijn erg veel cashewnoot bomen geplant in het begin van de 20ste eeuw en deze heerlijke nootjes worden overal langs de weg verkocht in zakjes die aan stellages worden opgehangen zodat je het van ver al ziet.
Het noordelijkste punt waar we heen zijn gereden was Vilankulo. Hier zaten we in een heel mooi hostel direct aan zee.
S´avonds hebben we een paar keer Rummykub gespeeld met Roger en Nadine, de zwitsers, met wie we de volgende dag een zeiltocht gingen maken naar een van de eilanden van de Bazaruto Archipel.
De zeebodem is erg vlak voor de kust van Vilankulo, als het eb is lijkt het bijna op de wadden in Nederland maar dan met tropische temperaturen met schilderachtige taferelen van eenvoudige visserbootjes die op het droge liggen.
Bij eb is het zo ondiep dat ´midden op zee´ vissers uit hun boten kunnen stappen en samen grote netten weer naar de boot trekken.
Naar het eiland Magaruque voeren we op de motor doordat er harde stroming was en er veel ondieptes waren waar je met een motor makkelijker omheen kan varen. De terugweg hebben we alleen maar gezeild omdat het inmiddels vloed was en we dus in een rechte lijn terug konden omdat het overal diep genoeg was voor de boot. De ´kapitein´:
De kok die aan mij laat zien hoe je vers gevangen inktvis schoonmaakt. Dat zou onze lunch worden.
Hier zie je duidelijk een grote hoeveelheid´inkt´ die er uit spoelt en die erg zwart lijkt!
Hier gaan we naartoe! Wauw...
We zijn er bijna, dit deel van het eiland in onbewoond en prachtig ongerept.
Het strand is erg uitnodigend :)
We voeren nog een klein stukje verder naar een rif waar we konden snorkelen. Ik heb veel mooie kleurige visjes en vissen gezien (Nemo´s look a likes)
Op het strand, in de schaduw van de capulana.
Hoge duin van prachtig wit zand....
De terugweg lekker op het zeil, met een lekker windje en was een prachtige dag compleet.
Op het strand niet alleen maar werken aan de netten, voetballen kunnen ze ook fantastisch goed.
Wij doen het rustig aan en liggen in de hangmat uren te lezen.
Op vrijdag zijn we weer richting zuiden gegaan om Till en zijn vriendin Sarah te ontmoeten in Bilene. Till woont nu in Maputo en blijft daar waarschijnlijk de komende 2jaar.
Op het strand in Bilene nog lekker volleyball gespeeld met een groep enthousiaste mensen, een mooi einde van een super vakantie die veel langer dan 10 dagen leek te duren.
Ik verheug mij erop met Bert en Maddie naar Mozambique te gaan over iets van drie weken...
