Voor dat ik het wist zat ik in de auto op de N3 richting Harrismith waar ik Christoph, Jule en Sönke zou tegenkomen. Ik had van verschillende mensen gehoord dat er veel werkzaamheden waren op deze weg en had daarom zes uur ingepland om 340km af te leggen. Het bleek allemaal wel mee te vallen omdat het grootste deel van de weg al af was en ik kort in de file stond in Johannesburg... Harrismith is een klein en saai stadje waar wel een supermarkt is en een filiaal van AVIS waar Jule en Sönke hun huurauto terug konden geven. Na boodschappen te hebben gedaan om een aantal dagen op de camping te kunnen overleven reden we in ruim anderhalf uur naar het hostel. Onderweg belde ik ze zekerheidshalve om te checken of er plek was om te camperen. Ik werd zo ongeveer uitgelachen door de vrouw aan de telefoon omdat ze meer dan 300m2 weiland hebben... dus wij pasten er makkelijk op:
Bij het inchecken werd verteld dat vanuit het hostel een wandeling van 8-9 uur met gids werd aanboden naar de Tugela Falls boven op de Drakensberg voor R500 per persoon (wat in ZA véél geld is...) Ze liet ons een mooie diashow zien met fotos van hele slechte wegen en raadde het heeeel erg af om met eigen auto te gaan, het wandelpad zou ook niet gemarkeerd zijn, zonder gids helemaal moeilijk om te weten waar je heen moest lopen, entree van het park was ook duur maar al wel inbegrepen in HUN prijs, etc. Wij waren er niet echt van onder de indruk en besloten unaniem op internet te zoeken naar routebeschrijvingen en alles lekker zelf te doen. Ik bleek niet de enig eigenwijze in dit gezelschap :)
De wandeling op eigen houtje bleek appeltje eitje afgezien van 7km onverharde weg (van in totaal 70km) naar de bergen. Daar lagen veel puntige stenen, af en toe moesten we allemaal uit stappen en reed Christoph super voorzichtig verder. Eenmaal bij het begin van het pad aangekomen wees het allemaal voor zich en hebben we een indrukwekkende wandeling gemaakt...
Het is nog steeds regenseizoen, tot eind april, en daardoor zijn de heuvels prachtig groen.
Het grootste gedeelte van het padje liep gestaag omhoog, of soms prachtig langs de hoogtelijn, om echter echt op het plateau te komen moesten we twee keer klimmen, 1x 22meter recht omhoog en daarna 1x 18meter. Naar beneden was enger kan ik jullie vertellen... Maar we hebben het allemaal overleefd :)
Maar als je dan boven bent, dan heb je ook echt heel mooi uitzicht (als de nevel is opgetrokken). Dit deel van de Drakensberg heet Amphitheatre en als je boven staat zie je deze vorm ook heel goed.
Deze waterval valt vanaf het plateau 850meter recht naar beneden, als we iets over het randje keken was het ook echt een enorme diepte.
De Drakensbergen vormen ook een heel groot gedeelte van de grens met Lesotho. Een van de twee kleinere landjes die geheel door ZA worden omgeven. Alle bergen links van Christoph op deze foto liggen in Lesotho.
Op de terugweg maakten we een praatje met een stelletje dat zich net had verloofd bij de waterval - hoe romantisch is dat? - en we wisselden koekjes en verhalen uit en we moesten en zouden op de foto door hen gezet worden. Op hun camera staan ook nog zeker een aantal fotos met ons, met ons en haar, met ons en hem, etc!
In de twee dagen daarna hebben we ook nog in de omgeving gewandeld waaronder in het Royal Natal Park en het Amphitheatre van beneden af kunnen bewonderen. In dit park waren goede wandelpaden, en zijn we naar een kleinere waterval gelopen, hebben we bij een riviertje gezeten en door hoog gras gewaad... Dit gras was heerlijk zacht en onze benen werden er zachtjes door gestreeld... Waarschijnlijk heb ik ergens op deze wandeling een tekenbeet gekregen waar ik besmet ben geraakt met Ricketsia, een soort Afrikaanse Tekenkoorts. Inmiddels ben ik aan een stevige antibiotica kuur en is de koorts na 4 dagen gezakt en voel ik mij weer veel beter!
In het Royal Natal Park zijn ook een aantal rots tekeningen van ergens rond 1800 te vinden. Helaas was er geen gids beschikbaar dus kan ik er niet meer over zeggen, maar ik vond ze echt prachtig!
Op zondagavond wilden we pannekoeken maken gezien dat uit ingredienten te bakken valt die we in een lokale winkel konden krijgen die op iets van 15km van de camping lag. De vrijdag ervoor was het net ´pay day´ geweest en dus was het in die winkel vrij druk omdat de meesten dan weer cash op zak hebben. De drukte bij deze winkel kwam voornamelijk omdat er ook alcohol werd verkochten veel mensen zaten buiten op de stoep een biertje of cider te drinken. Aanvankelijk gingen Sönke en Christoph de winkel binnen om boodschappen te doen maar ik vond het er zo gezellig uitzien op de stoep van de winkel dat ik aan een groepje vrouwen vroeg, die samen een fles cider deelden, of ik een foto van ze mocht maken. Nou heeeeel graag, ze vonden het geweldig en zetten echt een foto look op.
De mannen iets verder op wilden ook op de foto:
Toen Christoph en Sönke naar buiten kwamen moesten zij ook op de foto! Ze wisten niet zo goed wat ze overkwam... Echt een hilarisch moment! We hebben het adres van een van de heren en we hebben beloofd fotos af te drukken en ze te sturen...
Op de laatste avond in het hostel konden we terug kijken op een prachtig weekend met mooie vergezichten, ontmoetingen en de weldadigheid van vermoeide spieren na een lange dag buiten in de bergen...
Wat een mooie foto's!!! Zucht...alleen een beetje jammer dat er dan een teek in dat gras zit. Maar goed, later zul je je waarschijnlijk toch vooral het prachtige uitzicht herinneren! Liefs
BeantwoordenVerwijderen